Zonder iets te zeggen

Ik kom je appartement binnen. Je bent pas je man verloren en voelt je verdrietig en alleen. Je laat me een foto van jullie zien die in de krant heeft gestaan. Deze was in het restaurant op Valentijnsdag gemaakt. Verliefd kijken jullie elkaar aan. Als je naar de foto kijkt, zie ik een glimlach op je gezicht verschijnen.

Je begint te vertellen dat jullie vroeger samen aan een televisiequiz hebben meegedaan, de Berend Boudewijn Kwis. Jullie wonnen niet, maar de lol die jullie hadden is onvergetelijk. En wat was hij trots op je toen je op 43-jarige leeftijd je diploma voor mannequin haalde en modeshows ging lopen. Wat mis je hem.

Ik weet dat het geloof belangrijk voor je is en stel voor om samen even naar de stilteruimte in huis te gaan. We lopen naast elkaar en je vertelt me over het leven samen met je man. Over hoe gelukkig jullie samen waren en waar jullie gewoond hebben. Jullie woonden nog niet zo lang hier en je had gehoopt nog veel langer samen met hem van jullie mooie appartement te kunnen genieten.

We komen aan bij de stilteruimte en samen steken we een kaarsje aan. We nemen naast elkaar plaats in de stoelen die er staan. Tranen lopen over je wangen. Je vindt het zo mooi. Je ging samen met je man ook regelmatig naar een kapelletje in de buurt.

In gedachten

Ik leg mijn hand op jouw hand en samen zitten we een tijdje naast elkaar, zonder iets te zeggen. Ieder van ons met zijn eigen gedachten. Zelf denk ik aan mijn moeder die al enige jaren geleden is overleden, maar het gemis blijft. Ik kijk naar de vlammetjes van de kaarsjes die heen en weer lijken te dansen.

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik je stem hoor zeggen dat het tijd wordt om terug te gaan. We lopen weer naar buiten en kijken nog een keer naar het kruisje aan de muur met de naam en de geboorte- en sterfdatum van je man. Dan lopen we terug naar je appartement.

Je vertelt me hoe dankbaar je bent dat we dit samen hebben gedaan en dat ik de tijd heb genomen, hoewel mijn dienst er al opzat. Maar ik ben zo blij dat ik met dit kleine gebaar van betekenis heb kunnen zijn. Dit is precies waarom ik in de zorg ben gaan werken. Met een voldaan gevoel ga ik naar huis.